Шейх Фарид-ад-дин Мұхаммед бен Ибрахим Аттар, көбінесе жай ғана Аттар, шын аты-Әбу Хамид Мұхаммед ибн Әбу Бәкір Ибрахим - парсы сопылық ақыны XII ғасыр, көптеген өлеңдердің авторы. Аттардың өлеңдері Құдаймен бірлікке деген құштарлықпен, терең философиялық ойлармен қаныққан.
Аттар жүз он төрт кітап жазды, олардың ішіндегі ең танымалы-тазкире "Тазкират Әл-Авлия" ("Әулиелер туралы әңгімелер"), "Құстардың әңгімесі","Даналық кітаптары", Лирикалық өлеңдер т.б.
***
Зұлымдықты бүгінгі күн жандар болса жасаған,
Тез түзетсін, сол зұлымдық шықпай тұрып тасадан.
***
Қарияны құрметтей біл әзірге жас шағыңда,
Сол құрметке жолығарсың күз түскенде бағыңда.
***
Тәуелді жанға өзіңе,
Мейрімің тұрсын сезіле.
***
Жалқау болсаң үнемі,
Жоқшылық қоршап жүреді.
***
Ғашық жанның махаббаты от болар,
Ақылы да бықсып жанған шоқ болар.
Шын махаббат жаулап алса жүрегін,
Ұстатпайды ақыл оған білегін.
***
Махаббатқа жүргізе алмас ақыл, шіркін, әмірін,
Ақыл деген махаббаттың қия алмайды тамырын.
***
Өмір деген – әсем қала,
Жаның – оның сұлтаны.
Сезім – әскер қашанда да,
Қорғайтұғын нұр тағын.
***
Дұшпандық деген өрт секілді алапат,
Күш алмай тұрып өшіргін.
Тәңірден сұра болмасын деп бұл апат,
Аулаққа салсын көшін мың!
***
Өмір сүрген көпшілікпен сен дәйім,
Мейлі олар кешірімсіз болса да.
Мінезіңді ұнатпаса ол мәйім,
Ортаға сол бейімделгін соншама.
Тастағайсың жамандықты тасаға,
Ешқашанда сен зұлымдық жасама.
***
Дәрігер мен жанға жақын досыңнан,
Ауруыңды ешқашанда жасырмаң.
***
Өмір сүріп жатқан мынау әлемім,
Қараңғы бір қуыс сынды шамы жоқ.
Қараңғыға жайып білім пәлегін,
Жарық қыла аламыз ғой жағып от.
Аударған Кенжеғали ҚОШЫМ-НОҒАЙ
